ورزشکار
بی اخلاق یعنی ورزشکارنما ! یعنی شخصی که به فعلی مشغول است اما از باطن
آن عمل بی خبر است . این مطلب را با یک سئوال اساسی آغاز میکنم :
شما ترجیح می دهید یک ورزشکار با صفت برنده باشید یا یک ورزشکار پهلوان صفت ؟
مولانا واعظ کاشفی، دانشمند قرن نهم و دهم هجری، در باره خصوصیات یک پهلوان واقعی چنین می نگارد: "اگر پرسند: که را پهلوان توان گفت؟ بگوی: آن کس که دوازده صفت داشته باشد، و آن عبارتنداز: اول:
ترس از خدا [و به عبارتی خشیت از خدا داشته باشد، به جهت این که هم علم در
این صفت دارد و هم قوّه و قدرت، که بدون ترسو از خدا، مایه فساد و نشر
است]؛ دوم: متابعت از شرع؛ سوم: تن قوی؛ چهارم: زبان خوش؛ پنجم:
دل دلیر [تن قوی دارد، جان و روان قوی و ظرفیت بسیار که از حرف سخت و درشت
جاهلانه، از کوره در نرود و متابعت هوای نفس نکند، که مبادا بر این سبیل
به دیگران آسیب رسد]؛ ششم: فرد کامل؛ هفتم: صبری تمام؛ هشتم: علم به کمال؛ نهم: تلاش و کوشش دایم؛ دهم: خلقی پسندیده؛ یازدهم: دوری از حرام و پوشانیدن خویش از محرمات و ستر عورات و اجتناب از محرمات الهی. دوازدهم: نعمتی بر دوام."
همواره
در عرصه ورزش و خصوصا ورزشهای رزمی افرادی هستند که نامشان از یادها
فراموش نمی شود و به نیکی از آنها یاد می شود ، مهم نیست شما در چه دایره
ای از معروفیت و شهرت قرار دارید ، مهم نیست در یک باشگاه کوچک تمرین
میکنید یا در سطح مسابقات کشوری یا جهانی شناخته شده اید ! مهم این است که
در این دایره که از افرادی که با شما تمرین می کنند یا با شما برخورد
دارند قبل از اینکه از مهارت ورزشی و هنر رزم و توانایی رزمی شما آگاه
شوند از منش و رفتار و متانت شما پی به جلوه ای ناپیدا از فعالیت شما
ببرند . یک رزمی کار حرفه ای متواضع ترین فرد در جامعه است البته
تواضع و اخلاق منافاتی با احقاق حقوق ندارد . البته گاهی بزرگمردان ورزش
را دیده ایم که برای حفظ حریم و حرمت خود بر سر حق و حقوق خود هم مجادله
ای نداشتند . اگر برای هر شغل و حرفه ای هنجار ها و اخلاقها و رفتاری
تعریف شود به صراحت و با قاظعیت می توان گفت پسندیده ترین و زیبا ترین منش
و رفتار را می توانید در ورزش علی الخصوص ورزش رزمی بیابید . هیچ
منافاتی ما بین مهربانی و عطوفت و ورزشهای رزمی نیست ، همانگونه که یک
رزمی کار باید به اساتید خود و شاگردان ارشد تر از خود و همچنین به محل
تمرین خود احترام بگذارد باید بداند که این احترام را به اعضایی که از او
جدیدتر و مبتدی تر هستند نیز باید بگذارد . فخر فروشی و قدرت نمایی در
ورزشهای رزمی هیچ جایی ندارد . اگر رزمی کاری به عناصر آلوده است قطعا
مسیر را اشتباه می پیماید و فرجام خوبی در انتظار او نخواهد بود . اگر خیلی وقت است که رزمی کار میکنید این مساله را به خوبی درک میکنید : آیا
یادتان می آید در ابتدا که به فرا گرفتن هنرهای رزمی مشغول بودید همواره
در پس ذهن خود و یا بعد از یاد گرفتن تکنیک و فن در فکر استفاده از آن در
یک درگیری بودید ؟ اما چه می شود که بعد از طی درجات و اصطلاحا خوردن خاک
باشگاه و زمین مبارزه از این طرز تفکر دور میشوید ؟ تنها دلیل آن این است
که ورزشهای رزمی روح شما را پالایش و به آن وسعت می بخشد . روح شما در
احترام متقابل بین شما و همرزم هایتان در مسیر فراگیری هنرهای رزمی و
رسیدن به کمال در این مسیر پالایش و آراسته خواهد و به نگین هایی از اخلاق
پهلوانی از جمله : مروت ، جوانمردی ، تواضع ، خشوع ، راستگویی ، مهربانی و
.... مزین می گردد .
به قدری ملاک و معیارهای اخلاقی در ورزش محکم و با
پشتوانه است که به قاطعیت می توان از آن به عنوان بهترین سرلوحه اخلاق در
جامعه مطرح کرد .باشد که رزمی کاران عزیز و با فرهنگ خوب کشورمانهمواره اخلاق و مرام پهلوانی را الگو و چراغ راه خود در رسیدن به بالاترین درجات ورزشی و رزمی قرار دهند .
منبع: سایت بانک اطلاعات ورزشهای رزمی |